Φίλοι μου αγαπημένοι,
Η τριμελής (οικογενειακή) επιτροπή αποτελούμενη από μαμά κόρη και συμβουλευτικό μέλος εμένα :-) :-) :-) επέλεξε το Clio RS δια να μεταβεί στην εκδρομή της περασμένης Κυριακής. Οι ψήφοι βασίστηκαν στο γεγονός -ακουσον άκουσον!- ότι το Clio (λένε) δε τις ζαλίζει σε σχέση με τη C4 (ρε τι βρώμες βγάζουν για την ατσαλάκωτη ταξιδεύτρια μας; bakevang στείλε μου τα αμορτισέρ που έβαλες πλιζ).
Εντάξει δεν δυσκολεύτηκαν και πολύ να με πείσουν, αφού προορισμός ήταν τα Σφακιά [emoji469]. Μια διαδρομή γεμάτη στροφές, ένα κι ένα για το Clio.
Η πορεία ξεκινάει κινούμενος από Χανιά ανατολικά για 30χλμ πάνω στον ΒΟΑΚ. Μετά στο ύψος των Βρυσών παίρνουμε την έξοδο για Σφακιά. Από εκεί και πέρα ακολουθεί μια κατάφυτη, καταπράσινη και πανέμορφη διαδρομή επαρχιακού οδικού δικτύου. Περνώντας μέσα από το χωριό "Βρύσες" έχεις την επιλογή να καθίσεις για καφεδάκι σε πολύ γραφικά καφενεία κάτω από τεράστια πλατάνια.
Έπειτα συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε προς τον προορισμό μας. Αρχικά ο δρόμος είναι έντονα στενός με κοφτές καμπές και γυαλιστερή άσφαλτο. Καθώς όμως ανεβαίνουμε ο δρόμος γίνεται πλατύς και απολαυστικός, ο τάπητας πολύ καλύτερος και το τοπίο εκθαμβωτικό σε ομορφιά. Αφότου φτάσουμε στο μέγιστο υψόμετρο υπάρχουν τρεις σήραγγες στη σειρά, όπου δίπλα τους υπάρχει χώρος για λίγη ανάπαυση και θαυμασμό του τοπίου από σημεία με πανοραμική θέα. Έπειτα αρχίζουμε να κατηφορίζουμε ενώ μπροστά μας στο βάθος απλώνεται η θάλασσα του Λιβυκού Πελάγους. Η διαδρομή εκείνη θα ήταν ιδανική αν ήμουν μόνος μου, αλλά με 2 κυρίες επιβάτες (και μια τρίτη) επιβάλλεται σύνεση, οπότε μένουμε στον θαυμασμό του τοπίου.
Φτάνουμε στον προορισμό μας, που είναι η Ταβέρνα Ποσειδώνιο. Αν και παραπέμπει σε γνωστό μπουζουκσίδικο των Αθηνών, ο προφανής λόγος για την ονομασία της είναι ότι από κάτω της απλώνεται το Λιβυκό πέλαγος.
Το μόνο αρνητικό της ημέρας ήταν ο απίστευτα έντονος βοριάς, που δε μας άφησε να κάνουμε μια βόλτα με τα πόδια, ώστε να χωνέψουμε το... αρνί που κατέβασα (ναι κατά βάση εγώ το κατέβασα, δεν είναι ορθογραφικό το λάθος).
Μετά λοιπόν την απόλαυση των παραδοσιακών γεύσεων πήραμε απόφαση να μη κατέβουμε στην Χώρα των Σφακίων μη τυχόν και φύσαγε κι εκεί (βέβαια κάποιοι φίλοι μου είπαν μετά ότι τελικά εκεί δε φύσαγε). Επομένως αρχίσαμε να ανηφορίζουμε τον δρόμο της επιστροφής με προορισμό την Γεωργιούπολη για καφέ-παγωτο.
Στον δρόμο συναντήσαμε κάποιους μηχανοβιους που επέστρεφαν εξαιτίας των ανέμων που είχαν δυναμώσει σημαντικά και έκαναν αδύνατη την οδήγηση, όπως μας είπε ένας που ρώτησα να δω τι συμβαίνει.
Στην επιστροφή επίσης θαυμάσαμε το πανέμορφο τοπίο, μέχρι τη στιγμή (ευτυχώς στο τέλος της) που ένα polo άρχισε να με παρενοχλεί από πίσω κολλώντας στο 1μ ψαχνομενος προφανώς (συνάμα εκνευριστικός) και τυχερός γιατί έπρεπε να σεβαστώ τις κύριες που είχα μαζί μου. Ωστόσο του έριξα δύο προειδοποιητικές βολές σε δύο όμορφες ανοιχτές καμπές με έλεγχο και απόλυτη ασφάλεια και έπειτα έκανα δεξιά να περάσει.
Έπειτα από λίγη ώρα φτάσαμε στον ΒΟΑΚ και συνεχίσαμε για λίγα ακόμη χιλιόμετρα ανατολικά, ώσπου φτάσαμε Γεωργιούπολη. Το καφε-ζαχαροπλαστείο βρισκόταν στην κεντρική πλατεία, κάτω από δροσερά δέντρα. Απολαύσαμε το υπέροχο παγωτό και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Στην βάση μας πλέον πλύθηκαν και τα δύο αυτοκίνητα, ενώ επιπλέον το Clio σκεπάστηκε, καθώς για κάποιες μέρες θα μείνει ανενεργό, λόγω ενός νέου.. "επισκέπτη" που έχουμε αυτές τις μέρες!
ΥΓ: Κατανάλωση διαδρομής 7.8λτ/100χλμ. Αλλά μη ξεγελιεστε, γιατί όταν οδηγιεται όπως του πρέπει, κάθεται γύρω στα 11/100!!!
Sent from my LG V40 using Tapatalk
Σύνδεση/Αποσύνδεση
Ενοικιάστε το Citroen σας!
Follow Us
Banners
