Έναν Ιούλιο, κάπου στο 2007, ένα ταπεινό C4 1.4 VTR βγήκε από την γραμμή παραγωγής. Μετά από αναμονή λίγων εβδομάδων, το ενημέρωσαν ότι θα μεταφερθεί σε μια χώρα μακριά, που την λένε Ελλάδα... Φορτώθηκε σε ένα καράβι, και μετά από λίγες ακόμα εβδομάδες, το παρέδωσαν σε έναν μυστήριο τύπο, που από την στιγμή που το πρωτοαντίκρυσε προσπαθούσε να βρει ελλατώματα... Αλλά όσο κι αν έψαχνε, δεν βρήκε τίποτα οπότε το πήρε και έφυγε.
Κάπως έτσι ήταν τότε το αυτοκίνητο:
,
,
Σύντομα απέκτησε ένα πλήρες ηχοσύστημα, το οποίο ήταν και το πρώτο "δώρο" που δέχθηκε.
,
,
Μετά από λίγο καιρό, το καημένο το αυτοκίνητο άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι έχει μπλέξει με τρελό. Αρχίσανε να βγαίνουν τα καπάκια, να ανοίγονται ταπετσαρίες, να μπαίνουν διαρκώς καινούρια πράγματα. Ενδεικτικά θυμάται τον συναγερμό, την απόληξη της εξάτμισης, τους αισθητήρες παρκαρίσματος, τις φιμέ μεμβράνες στα τζάμια, και μερικά ακόμα "ψιλά" που δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία.
,
,
Όμως ο ιδιοκτήτης συνέχισε, και τελειωμό δεν είχε. Άρχισε να κολλάει διακοσμητικές ταινίες, πρόσθεσε Bluetooth hands-free ανοιχτής ακρόασης στο στερεοφωνικό, και έκανε και νέες αλλαγές στο ηχοσύστημα...
,
,
Το αυτοκίνητο απήυδησε και πήρε τα βουνά για μερικές μέρες.
,
Το είδε από δω, το σκέφτηκε από κει, και αποφάσισε ότι τελικά δεν είναι και τόσο άσχημα όσο φαίνεται η κατάσταση. Έτσι αποφάσισε να επιστρέψει... Με το που γύρισε, ο ιδιοκτήτης από την χαρά του πήρε κι άλλη φόρα. Έβαψε τις δαγκάνες, έβαψε τα εξωτερικά τριμ, έβαλε αεροτομή, και άρχισε να πειράζει και το εσωτερικό.
,
,
Άλλαξε οθόνες, άλλαξε χειριστήρια στο τιμόνι, πρόσθεσε ένα κάρο βλακείες, που το αυτοκίνητο δεν καταλάβαινε γιατί...
,
Περνώντας όμως ο καιρός, το αυτοκίνητο άρχισε να αντιλαβάνεται το "όραμα" του ιδιοκτήτη. Ήθελε ένα τελείως Custom αυτοκίνητο. Ένα αυτοκίνητο που αν το βάλεις στη σειρά με ίδια VTR, θα ξεχωρίζει κατευθείαν. Άρχισε να γλυκαίνεται λοιπόν η γαλλίδα της ιστορίας μας, και πλέον δεν δυσανασχετούσε. Κάθε άλλο, άρχισε να αισθάνεται περήφανη και χαρούμενη, και γι αυτό σταμάτησε να βγάζει τα χαζά προβληματάκια που παρουσίαζε μέχρι τώρα, και τα οποία είχαν σκοπό να αποθαρύνουν τον βλαμμένο ιδιοκτήτη... Πέρασε κι άλλος καιρός, γίνανε κι άλλα πράματα, μέχρι που πλέον άρχισε να επικρατεί μια σχετική ηρεμία. Κάτι πεταλάκια, πλαφονιέρες στις πόρτες, και αυτά με αρκετό καιρό να περνάει μεταξύ τους.
,
Πλέον ο ιδιοκτήτης ήταν αρκετά ικανοποιημένος με το "καμάρι" του, και απλά απολάμβανε τις βόλτες μέσα σε αυτό.
,
,
Αλλά...
... μια μέρα άρχισε πάλι να ξηλώνει το εσωτερικό. Έβαζε καλώδια, άνοιγε τρύπες, έβαζε κάτι φωτάκια, χαμός έγινε. Άσε που πολλά πράματα που έβγαιναν από το εσωτερικό, δεν επέστρεφαν άμεσα. Λείπανε για μερικές μέρες. Άρχισε να ανησυχεί η γαλλίδα, σου λέει "Αυτός με ξεβράκωσε και με παράτησε...". Μετά όμως, όταν όλα τα λάφυρα επέστρεψαν λίγα λίγα, κατάλαβε ότι άξιζε την αναμονή.
,
,
,
,
,
,
,
,
Μετά μεσολάβησε η θητεία... Παύση διαρκείας, μόνο βενζίνη και ένα μικρό service σε διάστημα 12 μηνών. Μετά αρχίσανε τα γούστα, και τα δύσκολα!!!!
Προστέθηκε το σύστημα αυτόματων φώτων και αυτόματων υαλοκαθαριστήρων. Πλήρες, χειριστήρια με θέσεις "auto" στην κολώνα του τιμονιού, αισθητήρα στο παρ-μπριζ, και δώρο με το πακέτο ο ηλεκτροχρωματικός καθρέπτης! Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω τον συμ-φορουμίτη και φίλο Prokopa, ο οποίος ήταν και η πηγή των ανταλλακτικών, από το παλιό του αυτοκίνητο.
Αργότερα, μπήκαν και ένα σετάκι λασπωτήρες!
,
,
Γίνανε νέες βελτιώσεις στο στερεοφωνικό (στην ηλεκτρολογική εγκατάσταση) και μπήκε νέο Bluetooth Car-kit της ίδιας εταιρίας (Parrot CK3100 LCD), στο οποίο έγινε πραγματικό hardwire, χωρίς mutebox και ήχο απευθείας στην Aux είσοδο του εργοστασιακού Radio-CD/MP3.
,
,
Σύντομα θα γίνει και μεταχρωματισμός της οθόνης του car-kit για να ταιριάζει με τις πορτοκαλί οθόνες του αυτοκινήτου!
Αυτά μέχρι τώρα... Όπως πάντα, έρχονται κι άλλα!