Για το συγκεκριμένο θέμα υπάρχουν πολλά βίντεο στο youtube (DIY). Ευκαιρία λοιπόν και, αν δε το κάνεις μόνος σου, θα πρέπει να πληρώσεις για να στο κάνουν.
Συνολικό κόστος: 18€ (7,5€ αστάρι, 7,5€χρώμα, 2-3€ γυαλόχαρτα νούμερα 120,150, 320) και 4-5 ώρες από το χρόνο σας.
Η δουλειά ξεκίνησε από τη Κυριακή με όσο το δυνατόν καλύτερο καθαρισμό. Φώτο πριν και μετά δεν έχω αλλά είναι κάτι που οι περισσότεροι γνωρίζουν.
Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με τρίψιμο. 120 ή 150 στις σκουριές και πέρασμα με 320 όλη τη ζάντα στη συνέχεια. Όπως βλέπετε παρακάτω, παρά το ότι μπορεί να μη φαινόταν στην αρχή, υπήρχε επιφανειακή σκουριά, η οποία και σε κάποια δύσκολα σημεία δεν έλεγε να αφαιρεθεί.
Πάγκος εργασίας:
Αρχική κατάσταση μετά το πλύσιμο της:
Έτοιμη για γυαλοχαρτάρισμα:
120 και μετά 320, αυτό είναι το αποτέλεσμα:
1ο χέρι αστάρι (ελαφρύ και πάντα ψεκασμός με το τρόπο που γυαλίζω με αλοιφαδόρο)
Επόμενη στη σειρά:
Κάπου εκεί ξεκίνησε να βρέχει και τα επίπεδα υγρασίας ανέβηκαν πολύ, όχι το καλύτερο για τη δουλειά που ξεκίνησα!
Beading!!! Άσχετο...χαχαχαχα!
Έτοιμη και η 2η:
Δύο οι ασταρωμένες πλέον:
Τρεις:
Τέσσερις και έτοιμες με 1 (ελαφρύ) χέρι αστάρι:
Με κλειστό φωτισμό δείχνουν κάπως έτσι:
2ο χέρι αστάρι:
1ο (και ελαφρύ) χέρι χρώμα η αριστερή ζάντα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ψεκασμού όπως προείπα:
2ο χέρι με όλες τις ζάντες σε παράταξη:
Μέχρι να στεγνώσουν, είπα να περιποιηθώ και τα μπουλόνια μιας και είχαν τα χάλια τους.
Bilberry 1-5 και οδοντόβουρτσα για καθαρισμό:
Πλυμένα-στεγνωμένα:
Γυαλοχαρταρισμένα με 320:
Αστάρωμα:
1ο χέρι χρώμα:
2ο χέρι χρώμα:
Οι ζάντες περάστηκαν άλλο ένα καλό χέρι χρώμα και αφέθηκαν να στεγνώνουν.
Και οι τελικές φώτο σήμερα το πρωί:
Κάπως έτσι θα δείχνουν όταν με το καλό μπουν πάνω στο C3, θα μπουν και αυτοκόλλητα καπάκια/τάπες Citroen:
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στη δουλειά μου γιατί, καλά τα βλέπουμε στα βίντεο, αλλά όλα έχουν τα μυστικά τους.
α) Σε κάποια σημεία λοιπόν κατά το τρίψιμο, θα έπρεπε να επιμείνω περισσότερο γιατί δε πήρα τη καλύτερη δυνατή επιφάνεια, στα κομμάτια που είχαν έντονο πρόβλημα σκουριάς και φουσκώματος.
β) Στα μπουλόνια, βιάστηκα να περάσω το πρώτο χέρι χρώμα με αποτέλεσμα να φουσκώσει το αστάρι σε 1-2 από αυτά. Ξανά τρίψιμο, αστάρωμα και βάψιμο λοιπόν.
γ) Το κυριότερο από όλα ήταν το ότι δούλεψα ναι μεν σε σχετικά ανοιχτό χώρο αλλά χωρίς προστατευτική μάσκα και γυαλιά. "Ρούφηξα" μπόλικα χημικά, σκόνη από το τρίψιμο και λίγο χρώμα, γιατί στο τέλος φυσούσα το "δίκανο" και έβγαιναν μαύρα κομμάτια...
δ) Το αποτέλεσμα ικανοποιητικότατο, πήρα ένα 80%+ σε σχέση με μια ολοκαίνουρια τετράδα.
Ελπίζω να σας άρεσε. Κάθε σχόλιο δεκτό.