Έφυγε το απόγευμα της 7ης Απριλίου από τη ζωή ο Γιώργος Μοσχούς, η «Γιωργάρα», ένας οδηγός παγκοσμίου επιπέδου...
ένας καλός και πιστός φίλος, ένας άνθρωπος με ήθος και ποιότητα που σπανίζει στην κοινωνία μας. Αξέχαστος! Θερμά συλλυπητήρια στη σύζυγό του κ. Δέσποινα Μοσχού, στα παιδιά τους και στις οικογένειές τους.

Αυτά που δε ξεχαστούν ποτέ…
…από όσους τον είδαν κάποτε να αγωνίζεται είναι πάρα πολλά, πέρα από τα όσα θα διαβάσετε παρακάτω στα links που παραθέτουμε για τη δράση του στον Εθνικό μας Αγώνα: Η BMW-Electronica στην Κέρκυρα, που την έστριβε έτσι όπως κανείς άλλος δε μπορούσε τότε, ο σηκωμένος τροχός της GTAm στο Τατόι –all time classic στιγμή για τον ελληνικό μηχανοκίνητο αθλητισμό- η ΤΤ33 των αναβάσεων, η Junior και η Αlfetta της Motor Hellas στα πρώτα του Ακρόπολις, το σιρκουί της Νέας Σμύρνης το 1971, οι εκδηλώσεις λατρείας των θεατών που τον σήκωναν στα χέρια και τον αποθέωναν, όχι τόσο επειδή κέρδιζε, αλλά κυρίως για το μοναδικό τρόπο που το έκανε…






πηγή¨: http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/04/7_08.html

Κριμα..... Το διαβασα το πρωι στην ζουγκλα. Καλη τυχη φιλε.

αυτες οι εποχες ηταν οι καλυτερες η γενια των οδηγων αυτων τρεχανε με την ψυχη τους και με παραγματικα αυτοκινητα ηταν αυτοι οι πραγματικοι δασκαλοι και με τον τροπο τους πολλοι ακολουθησαν αργοτερα θελοντας να τους μοιασουν τα συλλυπητηρια στην οικογενεια τους και να ζησουν να τον θυμουνται παντα............

Γνώρισα την "Γιωργάρα",το 1985,σε ένα ραλλύ Χαλκιδικής.
Μιλούσε με τον Ιαβέρη,για το "τυφλό",αλλά γρήγορο κομμάτι της Ορμύλιας(αντρική ειδική,για όσους την γνωρίζουν).Εγώ πιτσιρικάς τότε,αισθανόμενος δέος που άκουγα δυο "θεούς"να μιλάνε,δεν έβγαζα κιχ.
Κάποια στιγμή,κοκκίνισα,όταν με ρώτησε ο Μοσχούς,με τι έτρεχα και του απάντησα με Datsun.Ζήτησε να το κάνει βόλτα στα πέριξ του Πόρτο Καρράς,και όταν γύρισε μου είπε,οτι απο στήσιμο ήταν όλα τα λεφτά,αλλά απο δύναμη......άστα να πάνε......
Μου έδωσε κάποιες συμβουλές,γενικού περιεχομένου,που ακόμα και σήμερα,τις έχω σαν ευαγγέλιο.
Ευγενής,χαμογελαστός,χωρίς ίχνος βεντετισμού πάνω του,ξεχώριζε.....
Χαμηλών τόνων έξω απο το μπάκετ,πολύ σκληρός για να πεθάνει εντός...
Σίγουρα εκεί που πήγε,δίνει πάλι συμβουλές,με το ήπιο ύφος του.....
Καλό ταξίδι Γιωργάρα..........

Ωραίες αναμνήσεις...

ενα μεγαλο κεφαλι του ελληνικου αυτοκινητου εφηγε.κουραγιο στην οικογενεια του και θα τον θημομαστε ολοι.