το πρωτο αυτοκινητο της οικογενειας το fiat 127 χρωματος καναρινι 900κ.εκ το οποιο το παρελαβα αρκετα χρονια μετα σαν δικο μου πρωτο το 1992 κ αμεσως τοτε μπηκε μηχανη 1300 κεκ.παντα με τεσσαρι σασμαν,πηγαινο ερχομουν τριπολη καλαματα απ τον παλιο δρομο ολο στροφες και ολο χαρα.μετα σαν δευτερο αφου ο μπαμπας βαρεθηκε παλι το audi 80 1.8s full extra ,λιμο στα ματια μου μετα τον ιταλο.μετα παλι μτχ mercedes 190e 2000cc .αξιζει να αναφερω οτι περα απ ολα τα κουσουρια για τα οποια το αυτοκινητο δεν ευθυνεται, το 127 ειναι μεσα στην καρδια μου κ το νοσταλγω.μετα βεβαια ,το 2010 πηρα το δικο μου c4.και μετα η κριση.

Ευχαριστω για τα καλα λογια..

Το πρώτο οικογενειακό που θυμάμαι ένα fiat 131 mirafiori (1978) σ' αυτό μάθαμε την πίσω κίνηση... τρέλλα! Μετά ένα honda civic (1981). Το 1990 πήρα το πρώτο δικό μου αυτοκίνητο μία κόκκινη alfa 33 1.2... μεγάλη καψούρα...

Ειχε φιλος του πατερα μια ολοιδια κοκκινη.. απο τις τελευταιες δλδ διπλοκαρμπυρατερατες 1.2 ΄89.. Απο εκει εγω κολλησα με την alfa.. Βολτες στο Πορο στο πισω καθισμα και ο τυπος να φωναζει "τωρα ανοιγει δευτερο" Και το "τσικ τσικ" του boxer οταν την αφηνες να ρολλαρει στις κατηφορες 300.000km μ ενα ρεκτιφιε ,τραβηγμα φουσκωτο συνεχεια και αμετρητες αναβασεις Πηλιο.. Αποσυρθηκε περισυ εν μεσω συγκινησης..

Όντως αυτά τα δύο διπλά δε μπορώ να τα ξεχάσω με τίποτα...

egw se ena citroen gs mexri to 99 opou eixame to xsara...kai pleon c2....olh h zwh mou s'ena Citroen

Citroen Visa 650cc αθανατο μεχρι που παρεδωσε πνευμα το καημενο

ειχατε visa? για πες μοντελο κλπ κλπ

Σορρυ δεν ειχα δει το μηνυμα και αργησα να απαντησω
Ηταν το Visa Club 650cc

Το ειχαμε παρει το 1980 νομιζω
Την πρωτη μερα την περασαμε ολη μεσα να το χαρουμε
Ηταν σαν παιχνιδακι με τα πολυχρωμα κουμπακια τους δορυφορους κλπ

Θυμαμαι που σπινιαρε για να ξεκινησει ειχε πολυ καλο κρατημα εγερνε παραπολυ ομως στις στροφες
Σε ταξιδια η βελονα εφτανε με δυσκολια την τελικη ταχυτητα των 125 !!!
Σου ερχοταν να το σπρωξεις γιατι δεν πηγαινε αλλο
Σε ανηφορικα κομματια αγκομαχουσε το καημενο
Φυσικα δεν εκαιγε τιποτα
Ξεχναγες να βαλεις βενζινη
Ειχε τραβηξει τα πανδεινα απο 5 οδηγους
Μεχρι κοντρες καναμε
Μια φορα ειχαμε μπει μεσα 7 ατομα !!!!
Τελικα τα εφτυσε γυρω στο 1996 οπου πηγε στην ανακυκλωση

και ομως φιλε δεν μασαγε πουθενα το κακομοιρο και τα 125 που επιανε κοντερισια δεν ηταν καν αληθινα να συμπληρωσω οτι με τα λαστιχα 135/80/13 ανεβενα καλαβρυτα χωρις αλυσιδες .....3 βιζα περασν απο την οικογενεια..ενα μοντελο 1979 απο καινοργιο, το 1995 αγορασα ενα μοντ 1978 και το 1998 ενα αλλο μοντελο 1984 το οποιο ηταν αστερι.....δεν συνεχιζω παρακατω γιατι ειναι θεμα που ποναει

Το πρώτο αυτοκίνητο που πήραμε στην οικογένεια ήταν ένα Peugeot 403 το οποίο όταν αγοράστηκε ήταν ήδη σχεδόν 30 ετών.
Το αυτοκίνητο ήταν 1500 κ. εκ., λευκό με μαύρο ουρανό, είχε τις ταχύτητες στο χέρι και δυστυχώς δεν το οδήγησα ποτέ μιας και όταν βγήκε η απόσυρση ο πατέρας μου το έδωσε. Έχω φοβερές εμπειρίες, ήταν ταξιδιάρικο αυτοκίνητο και το λέγαμε ... κιτ :-)

Μετά στην οικογένεια ήρθε ένα λευκό Citroen GSA 1100 Special μοντ. 1985 το οποίο αγοράστηκε με δική μου παρότρυνση και μετά από επιχειρήματα που εξέθεσα στον πατέρα μου και τον έπεισα. Αυτό το αυτοκίνητο το λάτρεψα πραγματικά και το έχω ακόμη στην καρδιά μου, ενώ μετέτρεψε και τον πατέρα μου σε Citroen-άκια. Εξαιρετικά φρένα, κράτημα, χώροι και εσωτερικό που θύμιζε το Star Trek. Θυμάμαι ακόμα που όταν πηγαίναμε για service ήμουν σχεδόν πάντα μαζί και μου είχε κάνει εντύπωση ο επίπεδος boxer αλλά και τα εμπρός δισκόφρενα που βρίσκονταν κοντά στο μοτέρ και όχι στον τροχό. Δυστυχώς το έφαγε μάλλον κάποια πρέσα αφού το 2001 και μετά από μήνες σε αγγελία με τιμή χώμα δεν έφευγε.

Το πρώτο αυτοκίνητο της οικογένειας με εμένα ως VIP μέλος της ήταν ένα VW type 3 1500
Κατόπιν της ελεύσεως και έτερου VIP προσώπου στην οικογένεια (αδελφή μου)αγοράστηκε από τον φάδερ μια Μερσεντες W105 και όλες οι παιδικές μου αναμνήσεις σχετικά με αυτοκίνητο την περιλαμβάνουν
Δυστυχώς οι γονείς μου αποφάσισαν μετά από χρόνια να τραβήξουν ξεχωριστές ρότες και έτσι καθώς η μητέρα δεν οδηγούσε δεν υπήρχε αυτοκίνητο "δικό" μας . Βέβαια οι συγγενείς ήταν παραπάνω από γενναιόδωροι και μας εξυπηρετούσαν άμεσα στις μετακινήσεις μας οπότε μπορώ να πώ ότι τα αυτοκίνητα στα οποία μεγάλωσα είναι τα εξής:

Morris 1100 (ADO16)
Audi 100 LS
Mercedes W116 (280s)
Nissan cherry (N10)
mini 1000
Seat 124
Opel Kadett 1.2 (το ελληνικό)
Golf mkII (το θηρίο των 1050 cc)

με αγαπημένο το Μορρις της νονάς μου και σωστά μαντεύετε το mini ενός θείου

όλα αυτά μέχρι το 1994 οπότε και αξιώθηκα να αγοράσω το πρώτο μου αυτοκίνητο ένα
MG Metro Turbo και αργότερα τον καρκαλέτζο που με υπηρετεί έως και σήμερα ,ένα ΚΙΑ Σεφια , καθώς και το mini που έχετε δει σε άλλο τοπικ. Όσον αφορά τον πορτοκαλί ήλιο μου (το mini) αυτό δεν το υπολογίζω μέσα στα αυτοκίνητα της οικογένειας γιατί......


Αυτό είναι το παιχνίδι μου

Τι ωραιο αυτοκινητο αυτο το VW!

Όντως πολύ όμορφο
Το θυμάμαι αμυδρά έτσι στο ζωντανό ,υπάρχουν βέβαια αρκετές φωτογραφίες με τους γονείς μου και εμένα μωρό . Μόλις έμαθαν οι γονείς για τον ερχομό και δεύτερου παιδιού αγοράστηκε η W105 οποία δυστυχώς πήγε "άκλαφτη" στο τέλος .
Τεσπα τι θέλω και τα θυμάμαι ...





Ρε τι θα γίνει θα μου βρέιτε καμιά μτχ C5 1.8 break της προκοπής ή να βάλω τις φωνές;

Ενδιαφέρον και συμπαθές θέμα το τοπικ αυτο.
Οταν γεννηθηκα (1976), ειχαμε ενα γαλάζιο peugeot 204 (και κάτι αλλο που δε γνώρισα ποτέ , μια DS Citroen "βάτραχο"). Δυο χρονια μετά , δωσαμε λογω πολλών προβλημάτων τη Ds και πηραμε ενα Mazda RX7. Λογω χωρων, αυτο αντικατασταθηκε ενα χρονο μετά απο ενα mazda Rx4. Το 2000 αυτο αναπαλαιώθηκε, και μου δώθηκε ως δώρο. Σημερα, κάθεται στο γκαράζ του ολοκαινουριο. Σε αυτο λοιπον μεγαλωσα και βιολογικά, και οδηγικά σε καποιο σημειο.