Δεν τα λές σωστά.

Δεν έχει σχέση το τι γράφει πάνω στο μπουκάλι η κάθε εταιρεία,εννοώ πώς ονομάζει το προιόν της.

Πάμε λοιπόν,
antifreeze,αντιψυκτικό που αραιώνεται με νερό και έχει πρώτο συστατικό την αιθυλενογλυκόλη.
Paraflou,παραφλού που είναι έτοιμο πρός χρήση,δεν αναμιγνύεται με νερό και έχει ως πρώτο συστατικό την προπυλενογλυκόλη.

Τώρα,G12,μπορούν να είναι και τα δύο,αλλά τα δουλεύουμε όπως προανέφερα.
Και μάλιστα g12,το λέμε εμείς,στην Ευρώπη η κανονική ονομασία,είναι TL774D/F.
Καλά μέχρι εδώ,γιατί έχει κι άλλο........

Mπραβο σου ρε φιλε που έχεις την διάθεση να τα γράφεις και να τα ξαναγραφεις!!

Μπορώ να κάνω κι αλλιώς?

OK, μέχρι εδώ διάβασα, τα παρακάτω -σωστά ή λάθος- που γράφεις δεν έχουν σημασία...

Είναι η κλασσική περίπτωση σημασιολογικής παρανόησης. Έχω να κάνω 2-3 διευκρινιστικές παρεμβάσεις, δύο σημασιολογικές και μία χημική

1) Το ότι τα 4x4/Offroad/SUV τα λέμε (εμείς εδώ στην Ελλάδα) "τζιπ", προφανώς δεν σημαίνει ότι είναι σωστό, αφού υπάρχει Jeep. Δεν έχει σημασία ότι μεταξύ μας (ξαναλέω, στην Ελλάδα) συννενοούμαστε και καταλαβαίνουμε τι εννοούμε όταν λέμε "τζιπ", το γεγονός παραμένει ότι είναι λάθος, αφού υπάρχει μάρκα Jeep, η οποία είναι και η μόνη που θα πρέπει να αποκαλούμε ως "τζιπ". Τα υπόλοιπα οχήματα της κατηγορίας λέγονται 4x4 είτε Offroad είτε SUV (αν και τα SUV/SAV είναι άλλου είδους οχήματα, αλλά για χάριν της συζήτησης γενικεύω). Ως εκ τούτου, είναι λάθος να χαρακτηρίζουμε όλα τα ψυκτικά υγρά ως "παραφλού", γιατί ακριβώς υπάρχει paraflu, και είναι το συγκεκριμένο προϊόν της FIAT.

Και οποία σύμπτωσις, έχουμε και το οξύμωρο του ότι το αυθεντικό "κανονικό" paraflu έρχεται συμπυκνωμένο και πρέπει να αραιώνεται κατά τις οδηγίες της FIAT, ενώ αυτά που εμείς (εδώ στην Ελλάδα ξαναλέω) ονομάζουμε "παραφλού" είναι όντως ready-for-use, δηλαδή τα βάζουμε κατευθείαν στο ψυγείο, αφού είναι ήδη αραιωμένα και συμπληρωμένα με τα κατάλληλα πρόσθετα.

2) Άλλη σημασιολογική διόρθωση για ένα λάθος που κάνουμε (ξανά, και μόνο εδώ Ελλάδα) λάθος είναι το ψυκτικό και το αντιψυκτικό. Το ψυκτικό υγρό είναι το μέσο που κυκλοφορεί μέσα σε κύκλωμα ψύξης, και η αποστολή του είναι να απορροφά, μεταφέρει και απάγει θερμότητα, ώστε να ψύχει -στην περίπτωσή μας- μια ΜΕΚ. Όπως είναι λογικό, λόγω των χημικών και θερμικών χαρακτηριστικών του αλλά και της ευκολίας εύρεσης και χρήσης του, το νερό αποτελεί τη βάση για σχεδόν όλα τα ψυκτικά υγρά που υπάρχουν στον χώρο της αυτοκίνησης. Καθώς όμως υπάρχει ανάγκη για αλλαγή κάποιων βασικών χαρακτηριστικών του, όπως είπα και πιο πριν κυρίως τα σημεία εξάτμισης και πήξης, είναι απαραίτητο να προσθέσουμε έναν αντιψυκτικό παράγοντα. Ο οποίος δεν αλλάζει μόνο το σημείο πήξης (όπως προκύπτει από το χαρακτηρισμό του) αλλά και το σημείο εξάτμισης, κάτι επίσης απαραίτητο. Άρα το ψυκτικό υγρό (coolant) που αποτελείται κυρίως από νερό (βάση), χρειάζεται και έναν αντιψυκτικό παράγοντα (antifreeze, συνήθως γλυκόλες, όπως προείπα), σε ποσόστωση που επιτυγχάνει τις αναγκαίες αλλαγές, ώστε το ψυκτικό να επιτελέσει το σκοπό του.

Το ότι τόσο τα ψυκτικά υγρά, όσο και οι αντιψυκτικοί παράγοντες, κυκλοφορούν ως αυτόνομα προϊόντα στην αγορά, ενώ έχουμε και την παραπάνω παρανόηση με το τι εννοούμε (και τι καταλαβαίνουμε) με το κάθε όρο, ενώ χρησιμοποιούμε λανθασμένα και τον όρο "παραφλού", έχει οδηγήσει σε αυτό που βλέπω σε αρκετό κόσμο, να μην ξέρει τι θέλει και τι να ζητήσει, να ρωτάει τι είναι το μπλε και το κόκκινο και το πράσινο, αν και τι αραίωση χρειάζεται το α ή το β προϊόν κοκ.

3) Όσον αφορά τη χημική διευκρίνηση, έχει να κάνει με τη βάση των ψυκτικών υγρών, τα πρόσθετα (κυρίως τη σύσταση και τις ιδιότητές τους) και τις ποσοστώσεις τους. Όπως προείπα, το νερό αποτελεί τη βάση των περισσότερων σύγχρονων "κοινών" ψυκτικών, λόγω ευκολίας, χαρακτηριστικών και ασφάλειας από πιθανά λάθη του χρήστη/οδηγού. Και η χρήση του σε ΜΕΚ αυτοκινήτων απαιτεί σχεδόν πάντα τη χρήση ενός αντιψυκτικού παράγοντα, παλιότερα αιθυλαινογλυκόλη ή διαιθυλαινογλυκόλη, και τελευταία (λόγω περιβαλλοντικών αλλά και ανθρώπινων επιπτώσεων) προπυλενογλυκόλη.

Με την τελευταία μορφή γλυκόλης (προπυλενογλυκόλη) υπάρχει και το πλέον συνηθισμένο μπέρδεμα, καθώς υπάρχει μορφή της μοριακής αλυσίδας που διαλύεται στο νερό, άλλη μορφή αλυσίδας διαλύεται σε λάδι, ενώ υπάρχει και μορφή της που μπορεί να χρησιμοποιηθεί αυτούσια ως ψυκτικό υγρό ή ως βάση αυτού, έχοντας προφανώς τα αντιψυκτικά χαρακτηριστικά της οικογένειας της γλυκόλης. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες χημικών ιδιοτήτων, μοριακών μορφών κλπ, για να εξηγήσω π.χ. γιατί μια μορφή διαλύεται στο νερό και γιατί μια άλλη στο λάδι (ή έχει ιδιότητες ελαίου) γιατί είναι και άχρηστα και απαιτούν κάπως πιο ανεβασμένες γνώσεις χημείας και μοριακής φυσικής.

Χμμμ, ξαναδιαβάζοντάς το, μάλλον το μπέρδεψα περισσότερο, και βγήκε και σεντονάκι. Αν και τα πιο πολλά από αυτά είναι ύλη της Χημείας Λυκείου, ενώ τα σημασιολογικά είναι λάθη που κυρίως κάνουμε στην Ελλάδα (π.χ. δεν υπάρχει κανένας σε αγγλόφωνη ή γαλλόφωνη χώρα που να μπερδεύει το Jeep με τα "τζιπ", ούτε το ψυκτικό με το αντιψυκτικό). Τουλάχιστον ελπίζω να βοήθησα να κατανοήσουμε κάποιες έννοιες, λέξεις και διαφορές.

Πριν αρκετά χρόνια μπαίνει πελάτης σε κατάστημα εργαλείων γνωστού και ζητάει "ένα black & decker μάρκας bosch". Παρά το οξύμωρο του πράγματος, εδώ είναι Βαλκάνια, Ελλάδα και υπερσαχάρια κατάσταση. Λειτουργούμε αλλιώς, οπότε όλα τα υπερυψωμένα IX οχήματα τα προσφωνούμε τζιπ, όλα τα τρυπάνια black & decker και σχεδόν όλα τα υγρά ψύξης παραφλού.

Μάλιστα, μπορώ να το επεκτείνω ακόμη περισσότερο: έχουμε διάφορα είδη μπουγάτσας (μπουγάτσα είναι το φύλλο και όχι η κρεμόπιτα, για να γίνω κατανοητός), διάφορα είδη τυριών -στη Β. Ελλάδα όλα τα κίτρινα είναι κασέρια ενώ τυρί είναι η φέτα -, ενώ σε παρόμοιο παράδειγμα το σάντουιτς μπορεί να είναι ΚΑΙ με ψωμάκι, σουβλάκι (σσ καλαμάκι) κοτομπέικον, πάπρικα, κρεμμύδι, ντομάτα και πολλές πατάτες. Αυτό το παραγγέλνεις ως σάντουιτς με ψωμάκι, κοτομπέικον, απ'όλα. Αλλά το απ'όλα δεν έχει τζατζίκι.


Ελπίζω να έγινα κατανοητός

...Δημήτρη και ολα τα κωλοχαρτα...σοφτεξ..

Και πάλι πολύ σωστός και ακριβής είσαι.

Δεν απαντάει όμως ΚΑΝΕΝΑΣ στο ερώτημα του ανθρώπου που ρώτησε ΤΙ ΝΑ ΒΑΛΕΙ στο αυτοκίνητό του ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ, κύριοι.

Ποιες οι διαφορές από το κοινώς λεγόμενο παραφλού και του αντιψυκτικού. Όχι στον τρόπο παρασκευής, τα συστατικά βάσης που στο κάτω κάτω δεν νοιάζουν τον κοινό αγοραστή.

ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ, τι γίνεται; Ποιο είναι καλύτερο όπως είπε ο Αντώνης για την απαγωγή της θερμότητας στο μοτέρ;

Τι προσφέρει το μεν και τι προσφέρει το δε;

Όταν δεν έχω τις πλήρεις γνώσεις σε κάποιο θέμα και γω ξέρω να το πηγαίνω γύρω - γύρω και να λέω, "αυτό, εκείνο, το άλλο", αλλά είναι προτιμότερο να πω, δεν ξέρω και να μου εξηγήσει αυτός που ξέρει.

Υ.Γ.1: Αν θέλετε τη γνώμη μου, τσάμπα κάθεστε και ασχολείστε με αυτά. Γιατί και δουλειά δεν γίνεται και τον άνθρωπο που μια συμβουλή ζήτησε στο κάτω κάτω τον μπερδέψατε παραπάνω.

Υ.Γ.2: Όταν θέλησα να βάλω ένα υγρό στο κύκλωμα ψύξης μου, είπα στο Μάνθο, θέλω το καλύτερο για αυτό το αμάξι. Μου λέει, θα βάλεις αυτό. Να σου πω το γιατί; Όχι, του λέω. Αυτό το ξέρεις εσύ και δεν με νοιάζει. Επειδή είναι φίλος πάνω απ'όλα, αυτός ξέρει γιατί μου έδωσε τον συγκεκριμένο τύπο ψυκτικού υγρού, οπότε τον συστήνω και γω.

Το απλό νεράκι έχει τη μεγαλύτερη θερμοχωρητικότητα και ταυτόχρονα ένα από τους υψηλότερους ρυθμούς μεταφοράς (απορρόφησης/αποβολής) θερμότητας. Το θέμα ελαφρύ ή βαρύ νερό, ή αν θα είναι απιονισμένο έχει να κάνει με τις συνθήκες και το σύστημα ψύξης (κυρίως τα υλικά), αλλά λόγω ευκολίας και κόστους, το απλό νεράκι βρύσης κερδίζει άνετα και εύκολα. ΑΛΛΑ, επειδή τα σημεία πήξης και εξάτμισης (0 και 100 κελσίου αντίστοιχα) δεν συνάδουν με τα συστήματα ψύξης ΜΕΚ, οι οποίες μπορεί να συναντήσουν και εξωτερικές θερμοκρασίες υπό το μηδέν, είναι αναγκαστική η προσθήκη κάποιου αντιψυκτικού. Και επειδή πλέον σιγά-σιγά εγκαταλείπονται οι αιθυλενογλυκόλες, πλέον προτείνεται η προπυλενογλυκόλη, είτε υδατοδιαλυτή (σε μείγμα με νερό) είτε ως βάση, είτε ως αυτόνομο ελαιώδες ψυκτικό (PGA). Τα ποσοστά πρόσμιξης εξαρτώνται από το πόσο θέλουμε να κατεβάσουμε και να ανεβάσουμε τα σημεία πήξης και εξάτμισης αντίστοιχα.

Για μάρκες, ποιότητες, τιμές κλπ, προφανώς θα πρέπει να κοιτάξεις τα επιμέρους τεχνικά χαρακτηριστικά (αναλυτικά τα στοιχεία που αναφέρω πιο πάνω), προφανώς ο Μάνθος έχει κάνει ήδη την αντίστοιχη προεργασία.

Ένα καλό οργανικό παραφλού(BASF),το βρίσκεις στην αγορά απο 6 έως 8 ευρώ το λίτρο.
Τις διαφορές,τις ανέλυσα,πιο πάνω.